dag 17: Heftige dag..
Blijf op de hoogte en volg Thomas
16 November 2017 | Portugal, Sertã
Vandaag gingen we bij kennissen van Adam helpen, een keer iets anders dan bomen kappen. Zo’n half uurtje rijden. Onderweg daarnaartoe reden we door bossen, of ja het waren bossen voor de bosbranden. Daar is niet meer veel van over. Echt overweldigend, je voelt jezelf maar een klein kwetsbaar mens. Het zou trouwens wel een perfecte locatie zijn om een film op te nemen over een kernoorlog ofzo..
Toen we bij de kennissen (Nuno en Fiona) aankwamen besefte ik me hoe erg zoiets voor die mensen moet zijn. Echt bijna alles op hun terrein was afgebrand bij de vorige bosbranden.. Echt heel erg om te zien.
Wij waren niet de enige die kwamen helpen. Mensen uit de hele omgeving kwamen helpen. Iedereen had scheppen en kruiwagens bij om de troep op te ruimen. Heel mooi om te zien hoe de saamhorigheid hier bij de mensen is. We waren denk ik wel met een man of 20. Allemaal verschillende nationaliteiten weer. Een Nederlandse vrouw, Australiers, een Pool, Duitsters, Fransen en zelfs een gast uit Hawai. Briljant!!
De mensen die hier woonden waren gelukkig nog net op tijd vertrokken, maar ik heb ook anderen gesproken die familieleden zijn kwijtgeraakt bij de branden. Een man had zijn vrouw en moeder verloren.. Een andere man had 10 familieleden verloren waaronder zijn kinderen.. Echt heel heftig..
Nu een maand na die fatale bosbrand had iedereen hun gedachte gelukkig weer op positief staan. We gingen met zijn allen flink aan de slag om alles op te ruimen zodat ze binnenkort kunnen beginnen met het herbouwen van hun terrein. Tussen het as zag je echt nog vanalles liggen: munten die eerst in een spaarpot zaten, het ijzertje van een kleerhanger, de veren van een matras, een kettingzaag.. Echt alles was verwoest.. Iedereen had zelf lunch en water meegenomen omdat deze mensen echt niks meer hadden.. Na de lunch nog een uurtje gewerkt en toen zat ons werk erop! Alle puin was eindelijk opgeruimd. De mensen waren echt super blij met onze hulp en wisten niet hoe ze ons moesten bedanken.. Het voelt echt goed om deze mensen die de hulp hard nodig hebben te helpen.
Hard gewerkt vandaag, maar het was het meer dan waard!! Wel weer een wijntje verdiend!!
Toen we bij de kennissen (Nuno en Fiona) aankwamen besefte ik me hoe erg zoiets voor die mensen moet zijn. Echt bijna alles op hun terrein was afgebrand bij de vorige bosbranden.. Echt heel erg om te zien.
Wij waren niet de enige die kwamen helpen. Mensen uit de hele omgeving kwamen helpen. Iedereen had scheppen en kruiwagens bij om de troep op te ruimen. Heel mooi om te zien hoe de saamhorigheid hier bij de mensen is. We waren denk ik wel met een man of 20. Allemaal verschillende nationaliteiten weer. Een Nederlandse vrouw, Australiers, een Pool, Duitsters, Fransen en zelfs een gast uit Hawai. Briljant!!
De mensen die hier woonden waren gelukkig nog net op tijd vertrokken, maar ik heb ook anderen gesproken die familieleden zijn kwijtgeraakt bij de branden. Een man had zijn vrouw en moeder verloren.. Een andere man had 10 familieleden verloren waaronder zijn kinderen.. Echt heel heftig..
Nu een maand na die fatale bosbrand had iedereen hun gedachte gelukkig weer op positief staan. We gingen met zijn allen flink aan de slag om alles op te ruimen zodat ze binnenkort kunnen beginnen met het herbouwen van hun terrein. Tussen het as zag je echt nog vanalles liggen: munten die eerst in een spaarpot zaten, het ijzertje van een kleerhanger, de veren van een matras, een kettingzaag.. Echt alles was verwoest.. Iedereen had zelf lunch en water meegenomen omdat deze mensen echt niks meer hadden.. Na de lunch nog een uurtje gewerkt en toen zat ons werk erop! Alle puin was eindelijk opgeruimd. De mensen waren echt super blij met onze hulp en wisten niet hoe ze ons moesten bedanken.. Het voelt echt goed om deze mensen die de hulp hard nodig hebben te helpen.
Hard gewerkt vandaag, maar het was het meer dan waard!! Wel weer een wijntje verdiend!!
-
17 November 2017 - 20:01
Natascha:
Mooi Thomas dat je dit kon doen en zo wat heb kunnen bijdragen aan de opbouw! Zo komt het leed van mensen heel dichtbij he. Take care! -
17 November 2017 - 21:06
Mam:
Je verhaal ontroerde me.
Liefs mam
-
17 November 2017 - 21:06
Mam:
Je verhaal ontroerde me.
Liefs mam
-
17 November 2017 - 21:15
Diny Faber :
Hoi Thomas.
Wat geweldig dat jij dit kunt doen.
Super trots op jou.
Gr Diny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
