dag 88 t/m 90: Marvão en Castelo de Vide
Blijf op de hoogte en volg Thomas
28 Januari 2018 | Portugal, Castelo de Vide
Vrijdag en zaterdag ben ik nog bij het Franse gezin gebleven en hebben we van de pallets wat meubels geknutseld en nog een beetje in de tuin gewerkt. Er leven erg veel gieren in dit gebied, die al het dode vee lekker oppeuzelen! Mooi om die beestjes zo lekker te zien zweven. Ik heb ook voor het eerst van mijn buitendouche gebruik gemaakt! Volgende keer de zak misschien iets langer in de zon laten liggen, want het water was nog best fris en sommige lichaamsdelen waren moeilijk te vinden ;)
Afscheid nemen is niet mijn sterkste kant merk ik, want ik ben wederom later verder gegaan dan de bedoeling was.. Maar vandaag ben ik dan eindelijk vertrokken om lekker te gaan wandelen door de witte dorpjes Marvão en Castelo de Vide! Prachtige blauwe lucht, maar met een fris windje. Marvão ligt boven op een berg en is volledig omringd door een muur. Ik ben alle bezienswaardigheden afgegaan en heb een ronde over de muur gelopen en je hebt er overal een super mooi uitzicht. Daarna naar Castelo de Vide gereden en te voet het dorpje ontdekt. Ook heb ik het kasteel beklommen waarvan je helemaal over het dorpje uit kunt kijken!
Eenmaal terug bij het busje kreeg ik ineens zin in een lekker pilsje. Dus ik terug het dorpje in en een klein kroegje binnengegaan, beetje mensen kijken onder het genot van.. Na het derde pilsje had ik het eigenlijk wel gezien, totdat de bollige barman ineens werd ingeruild voor een sappige Portugese barvrouw! Hmm dan bestel ik er toch nog maar een.. Met een lieve glimlach kreeg ik ook nog eens een schaaltje pinda’s voorgeschoteld en we begonnen een beetje te kletsen. Inmiddels 6 bier later dacht ik dat ik sjans had maar toen kwam ineens haar vriend binnen en waren de kansen bekeken.. Portugese barvrouwen weten blijkbaar ook donders goed hoe ze aan klantbinding moeten doen.. Zijn we er toch weer ingetuind!!
Afscheid nemen is niet mijn sterkste kant merk ik, want ik ben wederom later verder gegaan dan de bedoeling was.. Maar vandaag ben ik dan eindelijk vertrokken om lekker te gaan wandelen door de witte dorpjes Marvão en Castelo de Vide! Prachtige blauwe lucht, maar met een fris windje. Marvão ligt boven op een berg en is volledig omringd door een muur. Ik ben alle bezienswaardigheden afgegaan en heb een ronde over de muur gelopen en je hebt er overal een super mooi uitzicht. Daarna naar Castelo de Vide gereden en te voet het dorpje ontdekt. Ook heb ik het kasteel beklommen waarvan je helemaal over het dorpje uit kunt kijken!
Eenmaal terug bij het busje kreeg ik ineens zin in een lekker pilsje. Dus ik terug het dorpje in en een klein kroegje binnengegaan, beetje mensen kijken onder het genot van.. Na het derde pilsje had ik het eigenlijk wel gezien, totdat de bollige barman ineens werd ingeruild voor een sappige Portugese barvrouw! Hmm dan bestel ik er toch nog maar een.. Met een lieve glimlach kreeg ik ook nog eens een schaaltje pinda’s voorgeschoteld en we begonnen een beetje te kletsen. Inmiddels 6 bier later dacht ik dat ik sjans had maar toen kwam ineens haar vriend binnen en waren de kansen bekeken.. Portugese barvrouwen weten blijkbaar ook donders goed hoe ze aan klantbinding moeten doen.. Zijn we er toch weer ingetuind!!
-
29 Januari 2018 - 22:54
Marianne Holten:
Ha Thomas, toppi!
In 1997 ben ik ook in Castelo de Vide
en Marvao geweest; herkende de foto vanuit het raam.
Herinner me ook dat er tussen de muren in Marvao een pottenmbakker zat...
Lekker prtimitief douchen....
Ik weet niet of dat uit de richting is maar Elvas, bij Badajoz is ook nog oorspronkelijk.
Nog veel plezier, groetjes Marianne Holten -
29 Januari 2018 - 23:41
Diny Faber:
Hallo Thomas,
Mooi verhaal weer. Mooie foto's
Alleen jammer van die mooie barvrouw.
Maar ooit kom je de ware tegen. Geniet nog maar even lekker van je vrijheid.
Groetjes Diny -
30 Januari 2018 - 13:01
Jan:
Leuk verhaalThomas. Jouw laatste zin doet me overigens denken aan wijlen Herman Kuiphof (sportverslaggever) tijdens de finale West Duitsland( lang geleden 1974) Nederland toen Gerd Müller de 2- 1 scoorde en we de finale verloren. Hij sprak toen ook de legendarische woorden: zijn we er toch ingetuind. Dit was erger dan even verlekkerd worden op een Portugees vrouwtje en er achterkomen dat ze bezet is. De voetbalwedstrijd staat op ieders netvlies van de generatie die dit heeft meegemaakt en in de voetbalgeschiedenisboeken. -
30 Januari 2018 - 13:22
Jan:
Ik zie dat mijn slotzin er niet bij staat..
Het verlekkerd raken op een Portugees vrouwtje en er dan achterkomen dat ze bezet is, valt hierbij in het niet. Het begin is echter gemaakt.Jouw liefdes(plak)boek a la Rutger Hauer zie ik met belangstelling tegemoet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
