dag 160 t/m 163: Schuilen!!!

De Spaanse Piet Paulusma had het helaas bij het goede eind.. De afgelopen dagen heeft het, op een paar momentjes na, bijna voortdurend geregend. Maandag stormde het zelfs mundig hard, waarbij mijn busje de hele nacht heen en weer werd geschud. Ik had dan ook weer het gevoel alsof ik op de boot zat, maar wederom alles binnen weten te houden ;) Maar wel bar weinig geslapen..
Ik ben er inmiddels trouwens ook achter dat mijn busje niet helemaal waterproof is.. Bij flinke regenbuien heb ik hier en daar een kleine lekkage, maar met een paar doekjes is dat ook wel te overzien. Ouderdom zullen we maar zeggen..

De afgelopen dagen heb ik dan ook eigenlijk alleen maar in mijn busje gezeten met een boekje in de hand. Of ja, inmiddels al 3 boeken! Het begon met ‘Wild’ van Karen Strayed. Een boek over de Pacific Crest Trail, een wandeltocht van 4286 km van de Mexicaanse grens langs de westkust van Amerika naar Canada. Ik had de film ooit al eens gezien, maar het boek was eigenlijk nog wel mooier. Die tocht zou ik ook graag nog eens ondernemen in mijn leven.. Wie weet.. Staat op de bucketlist!!
Het tweede boek was: ‘Toen werd het donker’ van Simone van der Vlugt. Een leuke roman die lekker luchtig geschreven is. Die had ik dan ook verslonden voordat ik het in de gaten had.
Zojuist heb ik het derde boek uitgelezen: ‘SULTAN en de lokroep van de jihad’. Een boek over Nederlandse Syriëgangers en hoe dat allemaal gelopen is. Het boek is geschreven door onderzoeksjournalisten van De Limburger. Ik had tijdens mijn werk al eens een informatiebijeenkomst over het jihadisme bijgewoond, maar dit boek was een zeer interessante aanvulling.

Tussen de buien door ben ik trouwens wel nog even snel een berg opgereden naar Mirador El Estrecho, waar je een prachtig uitzicht hebt op Marokko.

Tijdens het schrijven van dit reisverslag heb ik nog iets typisch van deze tijd meegemaakt.. Ik zit in de Mc Donalds en er komt een gezin met een dochter van een jaar of 3 binnen. Moeder en dochter gaan zitten en vader gaat de bestelling doen. Het eerste wat de moeder doet is natuurlijk de telefoon uit de tas halen en waarschijnlijk Facebook checken of er een ‘vriend’ een foto van zijn maaltijd deelt of een grappig kattenfilmpje bekijken. Ondertussen zie ik het dochtertje op de leuning van de bank klimmen, maar moeders is druk bezig met haar telefoon. Totdat ze ineens wordt opgeschrikt door een harde knal.. Dochtertje is kei hard met haar gezicht op de grond gevallen, zonder dat moeders iets in de gaten had. Vader had het volgens mij wel zien gebeuren want die was nog bijna eerder ter plekke dan moeders. En ik kan geen Spaans, maar als ik het goed interpreteerde kreeg moeders een preek van vaders dat ze niet met die telefoon bezig moest zijn maar met haar dochter.. Met het schaamrood op haar kaken stopte ze de telefoon terug in de tas.. En terecht!!

Morgen gaat het waarschijnlijk nog regenen, maar daarna wordt het gelukkig weer zonneschijn!!!