dag 4: meters maken!?!?!?!?

Een dag waarop ik meters wil gaan maken! Het regent overal in Frankrijk de aankomende week dus ik wil zo snel mogelijk naar Portugal. Hop, mooi op tijd opgestaan om te vertrekken.. gaat de receptie pas om 9 uur open.. Dus rustig een ontbijtje gegeten en toen vol goede moed op pad! Na zo’n 100 km zag ik een tankstation en ik moest tanken.. dus hop bus aan de kant.. ik stap uit.. en ik ruik me toch een gare lucht.. ik denk: hopelijk is dit niet mijn bus, hopelijk is dit niet mijn bus.. Maar je raad het al: het was wel mijn bus! Er kwam witte rook onder vandaan en dat meurde een goeie.. leek me niet verstandig om verder te rijden. Na eerst even een telefonisch consult bij 112-Wim heb ik toch maar besloten om de ANWB te bellen.

Na een half uurtje kwam er al een autoambulance aan dus dat viel nog allemaal mee. Ik in mijn gebrekkig Frans verteld wat ik dacht dat het probleem was: L’eau de Frigo (vrije vertaling van koelvloeistof) en hij snapte het. Wij naar de garage toe, die kerel even snel kijken of die iets raars zag maar dat was niet het geval. Ze hadden het bij die garage echter te druk om er goed naar te kijken dus ging de ANWB een andere garage voor me zoeken (11.00 uur). Ruim 2 uur later kreeg ik het bericht dat ik om 15.30 uur zou worden opgehaald door een andere garage die wel tijd had. In de tussentijd het boek van Thomas Dekker maar uitgelezen.

Om 16 uur kwam er eindelijk een andere autoambulance aanrijden met daar Cedric. Een aardige gast die gelukkig ook nog een beetje Engels kon. Toen we vertrokken zei die dat we eerst nog even naar een pechgevalletje moesten voordat we naar zijn garage gingen. Ik zei prima want ik ga toch nergens meer heen. 1 pechgeval werden er 2 en werden er 3. De eerste auto startte niet meer, kabels deraan en hoppa. De tweede hebben we weggesleept naar een andere garage. De derde stond met panne langs de snelweg en die hebben we daar opgehaald en ook naar een andere garage gebracht. Ik had ondertussen wel al even gevraagd of ik bij zijn garage mocht pitten in de bus en dat was prima. Om 19.30 uur kwamen we eindelijk bij zijn garage aan en hij zou me de volgende dag naar een vriend van hem brengen die gespecialiseerd was in oude auto’s. Prima! We zien het morgen allemaal wel! Welterusten!