dag 157 t/m 159: Cádiz en Tarifa

Het was maar een half uurtje rijden van Jerez de la Frontera naar Cádiz. Daar heb ik mijn busje weer iets buiten het centrum geparkeerd aan het strand. In plaats van op de fiets ben ik deze keer maar te voet naar het centrum gegaan. Ongeveer een uurtje lopen langs de boulevard. Op het strand waren ze aan het voetballen, volleyballen en surfen. Cádiz is blijkbaar de oudste nog bewoonde stad van Europa en dat kon je ook wel aan de gebouwen zien. In het centrum ben ik een tijdje illegaal met een groep Duitse toeristen meegelopen die een rondleiding kregen met gids. Daarna weer even lekker een terrasje gepikt. Toen ik daar zat kwam er een kerel en die legde op elke tafel een geplastificeerd kaartje met daarop de tekst dat hij 3 kinderen had, geen werk en dat hij geld nodig had om eten te kopen. Met daarbij een foto van zijn gezin. Dat is ook een manier om brood op de plank te krijgen! Ik heb wel eens gehoord dat die bedelaars stiekem best wel wat geld verdienen, dus eigenlijk had hij wel een baan: Bedelen..
Maar als ik elke bedelaar die me om geld vraagt iets moet geven, dan zit ik binnen de kortste keren zelf financieel aan de grond. Dus geef ik alleen die mensen iets die ik sympathiek vind.. Hij behoorde daar helaas niet toe..

De volgende ochtend ben ik naar Tarifa gereden. Tarifa is het zuidelijkste puntje van Spanje en van hieruit kun je Marokko heel goed zien. Marokko ligt slechts 14 kilometer hiervandaan. Tarifa is een echt (kite)surfersdorpje en die vibe hangt er dan ook overduidelijk. Het weer was niet echt denderend die dag dus ben ik na een kleine wandeling door het centrum lekker in mijn busje gekropen.

Vandaag was het weer gelukkig iets beter en heb ik een boottocht gemaakt om walvissen en dolfijnen te spotten. Boottochten zijn over het algemeen niet echt mijn ding, omdat ik al misselijk word op een schommel, maar ik wou het er toch op wagen. Extra geen ontbijt genuttigd, in de hoop dat mijn lichaam er dan ook niks uit wil gooien. Ik weet niet of het daaraan lag, maar ik heb alles weten binnen te houden. In tegenstelling tot een paar anderen aan boord :) We waren met 24 personen aan boord en 7 ervan hebben de halve tocht boven/in een plastic zakje gehangen. Zo zat ik in het zonnetje, met uitzicht op Marokko, met op de achtergrond het geluid van omhoogkomend gal, lekker te genieten. Helaas hebben we geen walvissen gespot tijdens de trip, maar wel een boel dolfijnen. Echt mooi om te zien en zeker de moeite waard. De vaart terug naar wal was best heftig en ik moest me dan ook concentreren op de horizon en lekker met de golven mee deinen om zelf ook niet boven een plastic zakje terecht te komen! Terug aan wal eerst maar eens een ontbijtje genuttigd, want ik had ondertussen honger als een paard. Daarna mezelf beloond met een lekker pilsje en nu ga ik nog even lekker op het strand liggen.

De weersvooruitzichten zijn bar slecht, ze voorspellen de rest van de week regen.. Dus even afwachten wat de komende dagen zal brengen..